62. Sezon czas zacząć

Matka słowa dotrzymała (w ogóle słowo "matka" jakoś bardziej do Pani pasuje: "kochanie, a pamiętałeś, żeby dać Boniaczkowej jeść? A jak ona się czuje? A to, a tamto". Jakieś instynkty włączyła czy co? To chyba przebywanie z siedmiomiesięcznym człowieczkiem zrobiło z niej prawdziwą matkę ;-) Poszłyśmy na spacer, a razem z nami Baja i jej Pani - Julka i Aspen z Kasią. Oczywiście śmigałyśmy ponad dwie godziny, ale na tym skończę relację, bo opowieści na sucho, to żaden "fun", a Matka, sierota zapomniała aparatu.
Przyszła do nas dzisiaj paczka, oczywiście zawartość była dla mnie, bo Matka mówiła "zamówiłam dla Bony". No i rzeczywiście, tylko myślałam, że znowu jakieś smaki, karma albo cuś. A tu obroża. I to śmierdząca. Niech sobie sama ją nosi...
Kleszczy ponoć jest już mnóstwo. Pcheł nie miałam, odkąd mieszkam w domu, a w schronie w sumie też mnie odpchlili. Ale kleszcze martwią mnie bardzo, bo podobno u nas w mieście już i babeszjoza się pojawiła. Matka uruchomiła internety i zamówiła śmierdziuch, który dziś dotarł, budząc moją złudną nadzieję na coś dobrego. Na pocieszenie dostałam ciastka z Psiastkarni, bo jeszcze mamy (ostatnio zrobiło nam się dużo smaków w moim smakowym pudełku i nie mam kiedy zjeść). W tym roku postawiliśmy na Kiltix (opcja dla psów średnich). Jej dużym minusem jest niestety to, że nie jest wodoodporna. Ale Matka stwierdziła, że i tak do wody nie wchodzę, więc obroża jest bezpieczna (na spacerze twierdziła też, że nie zjadam kup - szybko się przekonała, że nie ma racji ;-p ). Mam nadzieję, że obroża spełni swoją funkcję jak najlepiej i żaden wredny kleszcz się nie pojawi.

Co to? Mogę spróbować?

Nie martwcie się, to był tylko kartonik, a obroża była szczelnie zapakowana w woreczek.

I znowu robiłam udane miny do zdjęć (sierść posklejana, bo znów się obśliniłam w klatce) ;-p